Ideogram Chi (Qi) składa się z 2 elementów, ziarenka ryżu i pary wydobywającej się z gorąco ryżu. Energia emanuje z ciała jak para wydobywająca się z ziaren ryżu. Chi, którą nazywamy energią, krąży w ludzkim ciele zgodnie z południkami akupunkturowymi, wyznaczonymi przed ponad 3 tysiąc lat i są podstawą chińskiej teorii energii wewnętrznej. Tak że Chi jest główną koncepcją tradycyjnej medycyny chińskiej, która odpowiada znaczeniem indyjskiemu terminowi “Prana”, czyli siła życiowa, oraz japońskiemu “Ki”. Chi jest określana, jako esencja witalna, która jest obecna we wszystkich rzeczach, a więc Chi posiada posiada charakterystykę nie tylko energii, ale również materii. U człowieka mocne Chi wyraża się jako zdolność do realizowania postawionych celów, brak zablokowań w ciele, lepsze funkcjonowanie narządów wewnętrznych.
3 aspekty Chi:
- Chi, jako “energia pierwotna” – dziedziczona od rodziców i jest przekazywana płodowi w momencie poczęcia. Zasób tej Chi jest ograniczony i z biegiem czasu ulega ona zużyciu.
- Chi, jako “energia pokarmowa” – pochodzi ze spożywanego pokarmu. Stanowi główne Źródło uzupełnienia zasobu naszej energii.
- Chi, jako “energia z powietrza” – Chińczycy przywiązują dużą uwagę do energii uzyskiwanej ze wszechświata, czyli tej energii, która znajduje się w powietrzu. Jest ona pochłaniana za pomocą płuc, skóry, włosów.
To jak dobrze potrafimy wykorzystać Chi ze wszystkich źródeł zależy od naszego stylu życia i nastawieniu umysłu. Ćwiczenia fizyczne, praktyki rozwijania świadomości, medytacje są tradycyjnymi sposobami usuwania zablokowań i zwiększenia przepływu Chi.
Bycie obecnym bez starania się, by cokolwiek zmienić, jest jedną z najtrudniejszych i najgłębszych zasad Tai Chi. W nierobieniu nic nie pozostaje niezrobione.
Lao Tzu
